موارد برجسته این نوشتار:
گالوپ بحرانهای گذشته را موردمطالعه قرار داده است تا رهبران بتوانند از آن برای عبور از بحران COVID-19 (کووید ۱۹) یادگیری داشته باشند.
در درجه اول، افراد نیاز دارند تا رهبران بتوانند مسیری را در پیش رویشان به تصویر بکشند.
از پنج مورد نظرسنجی برای حسابرسی رویکرد رهبری خود استفاده کنید.
چگونه میتوانید کارکنان خود را در میان بیماری همهگیر جهانی COVID-19 (کووید ۱۹) که اضطراب و عدم اطمینان را در همهجا ایجاد میکند، هدایت کنید و برای آنها الهامبخش باشید؟
این غیرمعمولترین و غیرقابلپیشبینیترین بحرانی است که اکثر ما در زندگی خود تجربه کردهایم؛ اما نیازی به اختراع دوباره چرخ، برای مقابله با آن نیست.
گالوپ نگرانیها، ترسها و اعتمادبهنفس شهروندان جهانی را در طول تقریباً هر بحران مهم هشت دهه گذشته – ازجمله رکود بزرگ اقتصادی (۱۹۲۹-۱۹۳۹)، حمله به پرل هاربر (۱۹۴۰) و جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵)، ترور جان اف کندی (۱۹۶۳)، جنبشهای اجتماعی کشورهای مختلف در دهه ۱۹۶۰، حملات ۱۱ سپتامبر، بحران مالی جهانی (۲۰۰۷-۲۰۰۸) و اکنون بحران کووید ۱۹ را موردبررسی قرار داده است.
یکچیز روشن است، شهروندان جهانی به دنبال رهبری هستند تا مسیری را فراهم کنند – و اطمینان حاصل کنند که راهی وجود دارد که بتواند در آن سهیم باشد.
در مواقع بروز بحران، دو رویکرد وجود دارد که طبیعت ما انسانها میتواند انتخاب کند: ترس، درماندگی و قربانی شدن – یا خودآگاهی و تعامل. در مورد دوم، اگر رهبران راه روشنی برای پیشروی داشته باشند، انسان به طرز حیرتانگیزی مقاومت میکند. این موضوع در سندرم «اثر رالی» مستند شده است.
فراتحلیل انجامشده توسط گالوپ نشان میدهد که در تمام دنیا پیروان به چهار مورد اساسی از سوی رهبران نیاز دارند:
اعتماد
دلسوزی
ثبات
امید
این نیازها بهویژه در مواقع بحرانی، کاملاً ضروری است. افراد به دنبال این ویژگیها بهصورت سیگنالهای رفتاری و گفتاری در رهبران خود هستند تا این اطمینان خاطر را پیدا کنند که زندگی آنها خوب خواهد بود و اینکه میتوانند بخشی از راهحل باشند.
چگونه رویکرد رهبری خود را در طول COVID-19 مورد ارزیابی قرار دهیم؟
برای کمک به رهبران برای بررسی اینکه آیا آنها این چهار نیاز را برآورده میکنند و آنچه مردم فکر میکنند را ارزیابی کردهاند، Gallup تحقیقات گذشته را مرور کرد و به راهحلها و ابزارهای پیشنهادی برای افزایش اعتماد، دلسوزی، ثبات و امید رسید. افراد دوست دارند که درباره این موارد پیامهای واضح و روشنی از رهبران خود دریافت کنند:
۱. رهبری من برنامه عملی روشنی برای مواجهه با کرونا دارد.
نظرسنجی و رصد گالوپ نشان میدهد که در حال حاضر تنها ۳۹٪ از کارمندان ایالاتمتحده کاملاً موافقاند که کارفرمای آنها برنامه واضح و مشخصی از اقدامات را در پاسخ به کووید ۱۹ ابلاغ کرده است.
۲. من برای انجام کارم احساس آمادگی میکنم.
تقریباً بیش از نیمی از کارمندان (۵۴٪) کاملاً موافق هستند که با توجه به تأثیر اخیر COVID-19 در کار خود، احساس آمادگی خوبی برای انجام کار خوددارند. همه ما در حال سازگاری با این اختلال عظیم هستیم.
فراتحلیل گالوپ نشان داده است که در زمان استرس زیاد، مدیران باید انتظارات را بهطور دقیق شفاف کنند، منابع و ابزارهای موردنیاز انجام کار را مرور کنند و نقش افراد را در فعالیتها تعدیل کنند تا افراد بتوانند به نقاط قوت خود در روشهای جدید، آگاه شوند. علاوه بر این، هر کارمند باید ببیند که چگونه و در کجای تصویر بزرگتر سازمان – مأموریت و هدف آن – قرار میگیرد.
۳. مافوق مستقیم من، مرا ازآنچه در جریان است مطلع میکند.
سرپرست یا مافوق مستقیم کسی است که مسئولیت ترجمه پاسخ سازمان به COVID-19 برای هر یک از کارمندان خود را بر عهده دارد. فقط مدیر مستقیم میتواند وضعیت هر یک از کارمندان را بشناسد، آنها را آگاه نگه دارد و انتظارات آنها را مدیریت کند و با کوچینگ و پاسخگویی درست برای آنها الهامبخش بوده و عملکرد آنها را بالا نگه دارد.
کمتر از نیمی از کارمندان (۴۸٪) کاملاً موافق هستند که سرپرست، فوری آنها را ازآنچه در سازمان اتفاق میافتد آگاه می کند زیرا این امر به تأثیر کووید ۱۹ مربوط میشود.
۴– سازمان من به خوشبختی من اهمیت میدهد.
قبل از شیوع کروناویروس، کار و زندگی به این اندازه به هم تنیده و مرتبط نبود. اکنون، باوجود میلیونها نفر از مردم که باید از خانه کار کنند و میلیونها کودک در خانه از مدرسه نگهداری شوند، ترکیب کار و زندگی پیچیدهتر است و این باعث ایجاد انواع استرس بیسابقهای در احساس خوشبختی افراد میشود.
باور نگرانکننده و قوی که در میان کارکنان وجود دارد و اغلب افراد آن را تجربه کردهاند این است که همیشه سازمان به دنبال بهترین منافع خود است.
گالوپ پنج عنصر خوشبختی را پیداکرده است که هر سازمان میتواند به روشهای مختلفی دربارهی آن به فعالیت بپردازد: وضعیت شغل، اجتماعی، مالی، عمومی و جسمی. از آنها خواسته میشود تأثیر اخیر COVID-19 را در نظر بگیرند، کمتر از نیمی از کارمندان (۴۵٪) کاملاً موافق هستند که سازمان آنها به احساس خوشبختی کلی آنها اهمیت میدهد.
۵– طی ۲۴ ساعت گذشته، چند بار تمرین فاصلهگیری اجتماعی (social distancing) را انجام دادهاید؟
دانشمندان در حال مطالعه COVID-19، با طراحی مدلها و پیشبینیهای پیشرفته، معتقدند اقدامات شدید فاصلهگیری اجتماعی برای صاف کردن منحنی این بیماری و ریشهکن کردن آن ضروری است.
کارفرمایان نقش مهمی در تعیین هنجارهای مورد انتظار و تأکید بر انجام آن توسط کارکنان دارند و تا افراد سازمان که بهطورقطع نقش اساسی در رعایت آن دارند، بتوانند کاری کنند که همه دوباره به زندگی «عادی» خود برگردیم.
خوشبختانه در حال حاضر فناوری اطلاعات و اینترنت این امکان را برای کنار نگهداشتن افراد فراهم آورده است؛ اما اکنون همه ما وظیفهداریم کاری که خلاف طبیعت ما انسانها است – فاصلهگیری اجتماعی- را انجام دهیم.
جالب است بدانید فقط ۲۷٪ از کارمندان ایالاتمتحده، از ۱۹ مارس ۲۰۲۰، میگویند که «همیشه» از راهحلهای دورکاری استفاده کردهاند و ۴۰٪ دیگر میگویند که «خیلی وقتها» دورکاری را تمرین میکنند!
یادمان باشد عبور از بحران کمسابقه فعلی، شدنی اما نیازمند گامهای بسیار دشوار توسط رهبران و همه افراد جامعه است.
نویسنده: JIM HARTER
برگردان: سیدمحمداعظمی نژاد