ممکن است این تصور برایتان خیلی جذاب باشد که کاری نداشته باشید، بی‌هدف روز را شب کنید، هر کاری هوس کردید انجام دهید و فقط وقتی که تمایل دارید یا وقتی به شما الهام می‌شود، کار کنید. مثل این می‌ماند که در تعطیلاتی همیشگی هستیم، هرطور که می‌خواهیم، عمل می‌کنیم. چرا چنین موقعیتی نباید خوب باشد؟
مشکل اینجاست که کاری نکردن در میان‌مدت و بلندمدت برایمان خیلی خوب نیست ــ می‌توانیم از روزهایی که استراحت می‌کنیم و تعطیلات بهره ببریم، اما زندگی بیش از این‌ها به هدف و ساختار نیاز دارد.
بر عکس این موضوع نیز صادق است. اگر فکر می‌کنید که زیاد کار دارید، ممکن است وسوسه شوید که زود به آزمایشگاه یا دفتر یا محل کار بروید و تا وقتی که آن‌قدر خسته شوید که دیگر نتوانید کار کنید، همان‌جا بمانید.
داشتن ساختاری برنامه‌ریزی‌شده مزایای بسیاری برای رفاه و شغلتان دارد.
روالی قاعده‌مند می‌تواند کمکتان کند ریتم شبانه‌روزی خود را ــ که برای سلامت جسمانی‌تان و به خصوص خوابتان مفید است ــ حفظ کنید. با بلند شدن از خواب، غذا خوردن و استراحت کردن در زمان‌های مشخصی در هر روز می‌توانید از منظر روان‌شناختی حس کنید که پیشرفت می‌کنید و به فعالیت‌هایتان شکل و ساختار بدهید. با انجام کارهای مذکور، این حس که گاهی اوقات در انجام کاری «غرق می‌شوید» نیز تخفیف می‌یابد.
علاوه بر آن، داشتن ساختاری روزانه کمک می‌کند که عاداتی مفید را در هر روز بگنجانید. اگر عمدتاً روزهایتان را بدون ساختار می‌گذرانید، آن‌وقت غذا خوردن، استراحت کردن یا انجام کارهای همیشگی مهم را راحت‌تر از یاد می‌برید.
ساختاری قاعده‌مند حس آشنایی و تسلط داشتن نیز به وجود می‌آورد که می‌تواند میزان اضطرابتان را کاهش دهد و کمکتان کند حس کنید وقت و در کل زندگی را بیشتر تحت کنترل خود دارید. همچنین، با داشتن روال، بدون آنکه حین انجام کار به خود فشاری بیاورید، کارها را پشت گوش نمی‌اندازید.
دانشجویان در صفحۀ اینترنی ما تأکید کردند که «ساعات اداری منظم» تأثیر مثبت بسیاری بر بازدهی‌شان داشت.
با این حال، افراد مختلف روال‌های مختلف دارند. اگر فردی سحرخیز هستید و اول صبح کامل هوشیار و پرانرژی هستید، به یک روال نیاز دارید و فردی که مثل جغد است و صبح‌ها برایش چالشی جدی است، به روالی متفاوت نیاز دارد.
به قدر کافی وقت بگذارید و برای روالی چاره‌ساز طرح‌ریزی و مطالعه کنید. به خاطر داشته باشید که برای استراحت‌ها، خوردن غذا، مجال نوشیدن آب، بیرون رفتن و صحبت کردن با دیگران و همچنین دیگر کارها هم برنامه‌ریزی کنید.
بهتر است روزتان را با کارهایی شروع کنید که ذهنتان را آماده می‌کنند (مطالعه، گوش کردن به پادکست یا موسیقی ــ ذهن برخی افراد ممکن است حتی با ورزش کردن آماده شود). با برخی فعالیت‌های آرامش‌بخش نیز می‌توانید به روز کاری‌تان خاتمه دهید، بدین طریق می‌توانید شب‌هنگام به خوبی استراحت کنید (برای روز بعد فهرست انجام کار درست کنید، به پیاده‌روی بروید، دستاوردهای آن روزتان را مرور کنید).
منابع
- Naghieh, A., Montgomery, P., Bonell, C. P., Thompson, M., & Aber, J. L. (2015) Organisational interventions for improving wellbeing and reducing work-related stress in teachers. Cochrane Database of Systematic Reviews, (4). https://doi.org/10.1002/14651858.CD010306.pub2
- Wagner, E. H., Lacroi, A. Z., Buchner, D. M., & Larson, E. B. (1992). EFFECTS OF PHYSICAL ACTIVITY ON HEALTH STATUS IN OLDER ADULTS I: Observational Studies 1. Annu. Rev. Publ. Health, 13, 451. Retrieved from www.annualreviews.org
- Wagner, U., Gais, S., Haider, H., Verleger, R., & Born, J. (2004). Sleep inspires insight. Nature, 427(6972), 352–355. https://doi.org/10.1038/nature02223
- Wood, W., & Quinn, J. M. (2005). Habits and the structure of motivation in everyday life. – PsycNET. In Social motivation: Conscious and unconscious processes. Retrieved from https://psycnet.apa.org/record/2004-19904-004
- Vodanovich, S. J., & Seib, H. M. (1997). Relationship between Time Structure and Procrastination. Psychological Reports, 80(1), 211–215. https://doi.org/10.2466/pr0.1997.80.1.211
