«حالا که ریشه تردیدبهخود را تشخیص می‌دهم، نمی‌گذارم اعمالم را کنترل کند. من، علی‌رغم ترسم، قدرت‌عمل دارم.»
«دیگر کمتر در گرو حرف دیگران و در عوض به دنبال تأیید درونی هستم. انگار، بهترین دوست خودم شده باشم.»
این‌ها نظرات زنان حرفه‌ای پس از یک سال رابطه کوچینگ با من است. در انتهای برنامه کوچینگ، که به‌عنوان بخشی از تعهد شرکت برای دستیابی به توازن جنسیتی در نیروی کار اجرا شد، از شرکت‌کنندگان خواستیم تا زمینه‌هایی را که کوچینگ در آن مفیدتر بوده است، مشخص نمایند. سه زمینه برتر عبارت بود از:
- «تشخیص آنچه من را از دستیابی کامل به پتانسیلم باز میدارد.»
- «ایجاد استراتژی‌های توانمندساز برای دستیابی به بلندپروازی‌های حرفه‌ای‌ام.»
- «تاب‌آورترشدن.»
شاید به نظر برسد که این سه زمینه، هیچ وجه اشتراکی با هم ندارند. اما چیزی که در بهبود هر سه زمینه نقش مؤثر داشت، سعی مراجع در تشخیص منشأ تردیدبهخود بود.
علی‌رغم مواجهه با چالش‌های ساختاری و فرهنگی در محیط کار، زنان در ایجاد استراتژی‌های شخصی برای خودتوانمندسازی و نحوه قدم‌گذاشتن در راه چشم‌انداز حرفه‌ای و شخصی خود، قدرتی چشمگیر دارند. یادگیری مدیریت ترس، سرآغاز راه است.
ترس می‌تواند مفید باشد– نوع منطقی‌اش ما را از تعقیب شیر باز میدارد؛ ترس مبتنی بر بقا. اما این ترس با ترس غیرمنطقی که از شک نشات می‌گیرد، تفاوت دارد. این نوع ترس، مانع رشدمان می‌شود و جلوی ترقی ما را در چشم‌انداز حرفه‌ای و کلی از زندگی می‌گیرد.
کوچینگ چطور می‌تواند به ما کمک نماید؟
اگر شما یا مراجع‌تان انتظار رهایی از ترس را دارید، ناامید خواهید شد. به تجربه من، ترس، به‌ندرت از بین می‌رود. ترس، بخشی از وجود انسان است. اما می‌توانید علی‌رغم ترس، اقدام نمایید. این همان چیزی است که من شجاعت می‌نامم.
شجاعت را می‌توان در سه مرحله توسعه داد:
۱- مواجهه با ترس.
۲- دوستی با ترس.
۳- فعال‌سازی قهرمان درون.
۱- مواجهه با ترس
وقتی مراجعان به داستان‌هایی که در مورد خود می‌گویند، فکر می‌کنند، می‌توانند تفاوت میان واقعیت و توهم را تشخیص دهند. عنوان‌کردن یک ترس و شناخت آن، قدری از قدرتش می‌کاهد. با انجام این کار، ترس دیگر نه به‌صورت حقیقت، بلکه به‌عنوان توهمی که واقعاً هست، دیده می‌شود
رایج‌ترین انواع ترس که مراجعانم در خلال مکالمات کوچینگ تشخیص می‌دهند، عبارتند از:
-
ترس از موفقیت
این ترس که اغلب نادیده گرفته می‌شود، اما بسیار رایج است، مربوط به عواقب موفقیت است. موفقیت موجب بیشتر دیده‌شدن و در نتیجه آسیب‌پذیری بیشتر می‌شود. انتظارات بالاتر برای موفقیت مستمر، زنان را وارد می‌کند که تصور کنند که نه زمانی برای استراحت، نه بخششی برای اشتباهات و نه جایی برای ضعف وجود دارد. ترس از موفقیت اغلب در مورد پیش‌بینی واکنش دیگران نسبت به پیروزی شماست و می‌تواند به همان اندازه ترس از شکست، فلج‌کننده باشد؛ به‌طوری که ترجیح می‌دهید به‌جای مواجهه با واکنش‌های منفی، از موفقیت اجتناب نمایید.
-
ترس از فکر دیگران
زنان زیادی را ملاقات کرده‌ام که مدتی طولانی در حرفه‌ای که علاقه‌ای به آن نداشتند و روابطی که ارزشی برایش قائل نبودند، گیر افتاده‌اند یا به انتخاب‌هایی در زندگی اکتفا کرده بودند که موجب خشنودی‌شان نبود. همه آنها، تصمیمات خود را به تعویق می‌انداختند، چراکه نگران قضاوت دیگران بودند. زنان، بسیار به هنجارهای اجتماعی موروثی احترام می‌گذارند و نگران فکر دیگران درباره انتخاب‌های‌شان هستند. همه ما تا حدی به نظر دیگران درباره خودمان اهمیت می‌دهیم، اما نگرانی بیش از حد می‌تواند به یکی از بزرگ‌ترین موانع رشد و پیشرفت‌مان تبدیل شود.
-
ترس از ناامیدی
زنانی را دیده‌ام که به‌قدری از ناامیدی می‌ترسند که حتی توان رویاپردازی هم ندارند. یکی از مراجعانم گفت: «اگر هدفم زیاد از حد بزرگ باشد، امیدوار می‌شوم. نمی‌خواهم درد بکشم و سرآخر هم بازنده شوم.» بسیاری از زنان دریافتند که بزرگ‌ترین ناامیدی، تنها زمانی که تسلیم شوند رخ می‌دهد. هنگامی‌که به عمیق‌ترین میل و چشم‌انداز حرفه‌ای خود متعهد هستید، جایی برای تسلیم‌شدن باقی نمی‌ماند.
فهرست ترس‌های احتمالی بسیار طولانی‌تر است: ترس از قرارگرفتن به‌عنوان «فریب‌کار»، ترس از حرف اشتباه زدن، تصمیم‌گیری غلط، یا ترس از افزایش مسئولیت‌ها.
۲- دوستی با ترس
مقاومت در برابر ترس، تنها آن را قوی‌تر می‌سازد. وقتی مراجع، استراتژی‌های خود را برای دوستی با ترس خود پیدا می‌کند، ترس‌ش منشأ بینشی ارزشمند می‌شود.
پس از کمک به مراجع جهت تشخیص ترس‌ش، سؤالات بعدی‌تان می‌تواند این‌ها باشد:
- ترس‌تان چه‌چیزی به شما می‌آموزد؟
- چطور می‌توان به طرز خوشایندی با ترس خود همراه شد؟
- ترس، چگونه می‌تواند به رشدتان کمک کرده و شما را از حاشیه امن‌تان خارج نماید؟
- اگر هرگز با ترس خود دوست نشوید، چه چیزی را از دست خواهید داد؟
این واکاوی به مراجعان کمک می‌کند تا به‌جای اینکه از ترس خود فلج شوند، آن را بفهمند، در برابرش تاب بیاورند و به استقبال «ترس از رشد» بروند.
۳- فعال‌سازی قهرمان درون
کوچینگ به زنان کمک می‌کند تا برای پذیرش قدرت‌درونی خود، گام‌های لازم را بردارند.
تجارب و شرایطی که زنان را از سد ترس‌های‌شان عبور می‌دهد، منجر به کشف قدرت‌درونی غیرقابل تصورشان می‌شود. به تجربه من، آنها شروع خواهند کرد که:
- متکی به خرد درونی باشند.
- در پی تأیید درونی باشند.
- انتقاد را فیلتر کنند.
هنگامی‌که مراجعان علی‌رغم ترس، استراتژی‌هایی جهت اقدام داشته باشند، شجاع شده و به فرصت‌هایی بی‌اندازه دست می‌یابند. آنها هم‌چنان‌که از سد ناراحتی عبور می‌کنند، در سفرشان به سوی شکوفایی حرفه‌ای و شخصی انعطاف‌پذیرتر می‌شوند.
آخرین نکته شخصی– از قضا، بزرگ‌ترین ترسی که شخصاً در مکالمات کوچینگ با آن مواجه می‌شوم (و یکی از بزرگ‌ترین ترس‌های من) ترس از باقی‌نگذاشتن اثری از خود بر جهان است. کوچینگ نه‌تنها می‌تواند تنها به زنان، که به همه برای مهار تردیدبهخود کمک کند تا آنها به رهبری شجاع تبدیل شوند که از سد ترس عبور کرده و تفاوت مثبت چشمگیری ایجاد نمایند.
منبع: https://coachingfederation.org
نویسنده: مارینا یانکوویچ MCC، ۲۰۲۱.
3 پاسخ
بله دقیقا علم به این دانسته ها راهگشا خواهد بود
عالی بود استفاده کردم بینهایت ممنون بابت ترجمه و انتشار چنین متن ارزنده ای
بسیار عالی